Het duurde even voordat duidelijk was welke activiteit bij dit reclamebord hoorde. Van een afstandje werd namelijk alleen zoiets als TSMOO gelezen, was het misschien een afkorting? Pas bij nadere beschouwing werd duidelijk dat ze hier graag uitroeptekens gebruiken in plaats van de letter ‘I’ (i). Op de reclamebakfiets (in de achtergrond zichtbaar) staat aan de zijkant gelukkig de url van de onderneming uitgeschreven en daarin mogen geen uitroeptekens voorkomen, ook geen omgekeerde (wat beter was geweest). Wat is er eigenlijk tegen om je (kap)salon gewoon ‘Het is mooi’ te noemen? Of, wellicht nog toepasselijker: ‘Het wordt mooi’? Nu is het een vorm van moedwillige leukdoenerij die verhult waar het eigenlijk om draait. Je trekt je wenkbrauwen ook even op over dat ‘broWbar’, maar ja, dat hoort er kennelijk ook bij, dat je plotseling op het Engels overstapt en een onverhoedse kapitaal middenin een woord plaatst. Zou je ook een kopstoot kunnen bestellen in deze bar? Gratis tip van De Balk: plaats twee dakjes boven de ^w^! Voor hem en haar, maar ook voor haar.
Tag: reclamebord
Toont uitingen gemaakt ter meerdere eer en glorie.
In de bonen
De tekstschrijver zuchtte even. Het zat hem niet mee de laatste tijd. Vorig jaar was een van zijn creaties bij de taalrubriek van De Volkskrant te kijk gezet en eerder had een van zijn slogans een prijs voor dubieus taalgebruik gewonnen. Dit keer zou hij het simpel houden, gewoon: koffie, van bonen.
Hij keek nog eens goed naar de foto. Wat een merkwaardige rook steeg er op uit dat kopje, die vormgevers sloegen altijd een beetje door bij het photoshoppen. De opdrachtgever had gebeld, ze hadden meerdere soorten koffie, dat moest er wel op, en de appeltaart natuurlijk. In grotere letters. Het was ook nooit goed. Ok, diverse soorten koffie van bonen met appeltaart. Zouden ze bedoelen dat ze verschillende soorten bonen hebben? Of gewoon latte, cappuccino en espresso? Het zat hem dwars dat hij zo’n simpele opdracht niet snel tot een goed einde wist te brengen. Er zat al teveel tijd in, na dat gedoe met de fotograaf die in eerste instantie geen lepeltje in het kopje had gezet, terwijl dat toch duidelijk in de opdracht stond. Moest de shoot over, maar nou was het lepeltje weer te lang voor zo’n soort kopje. Volgens de fotograaf was dit hem verkocht als koffielepeltje, die zijn nou eenmaal lang. Maar dat bord was voor een afhaaltent, daar hebben ze toch van die goedkope bekers? Gek dat hij daar niet eerder aan had gedacht. Nou ja, het staat wel luxe.
Hmm, koffie van bonen met appeltaart? Hij zou daar beter gemaakt tussen kunnen zetten. Dan werd het wel wat lang. Hij wist niet zeker of gemaakt eigenlijk wel nodig was. Hij zou het voor de zekerheid wat kleiner en tussen haakjes zetten. Ach, dat snappen de mensen wel. Punt erachter, ook al was het geen zin. Hij was hier wel klaar mee.
(Na plaatsing belde de opdrachtgever met de klacht dat hij de prijs nergens kwijt kon. En dat er Togo bij had moeten staan. Had hij nog gevraagd of die bonen dan uit Togo kwamen, maar dat bleek TO GO te zijn. De mensen moesten het meenemen.)
Spijker
De combinatie bouwmarkt en humoristisch bedoelde reclame is geen gelukkige. Ze slaan de plank geregeld mis. Iedereen kent wel een tamelijk mislukt tv-spotje of een irritante radioreclame. Bouwmarkt Gamma veranderde de paal waarop de reclamezuil rust in een grote spijker, die doorloopt op de beweegbare rol van de maxiposter. Tot zover ok. Maar waarom zit er zo’n klein mannetje met een hamer op de kop van de reuzenspijker? Hier verwacht je toch eerder een reuzenhamer die de spijker op z’n kop slaat? Maar dan de tekst op dat treurige grijze vlak: “Ik kan het”. Je krijgt medelijden met dat arme mannetje op die spijker. Als dat tenminste degene is die met ‘ik’ bedoeld wordt. Of zijn wij dat, de potentiële klanten? Dat wij sukkels wel een spijker de grond in kunnen krijgen, hoe zinloos ook. Vreemd klantbeeld heeft Gamma.
Update 18-10-2019: de televisiecommercial van de campagne ‘Ik kan het’ is anders van aard en is geslaagder dan de buitenreclame. Kleurrijker ook. Lijkt er bijna op alsof er twee bureaus aan gewerkt hebben (wat niet ondenkbaar is). Maar ook die is na één vertoning verdwenen.
Reclameposter
Zomaar een reclameposter op een winkelraam in Bussum. Maar wat staat daar eigenlijk? Laten we het eens lezen zoals het er staat, van boven naar onder, van links naar rechts:
aktie aktie aktie
betaal € 50,-
50,- + 50,-
ontvang € 100,- zonnen
aktie aktie aktie
Dus, ‘Professioneel Zonnen’, lezen we dat nou goed: zes keer aktie, met een k, zoals vroeger vóór de spellingshervorming. Harde actie: je betaalt 50, 50+50 euro, is 150 en ontvangt 100 euro (om te?) zonnen? En op het raam naast de aanbieding kunnen we terecht voor 10 euro? Niet dat De Balk ooit wil zonnen, niet onder de echte zon, noch in een winkel, maar dan zou het rechterraam de voorkeur krijgen. Achter de actieposter, die op het raam is geplakt met plakband, hangt zo te zien nog een oudere aanbieding. Professioneel.
