In de rubriek gevonden letters dit keer een vrolijke M die op de Omringdijk lag. Als het een W zou zijn staat de afbeelding op zijn kop. Zijn het stripfiguren uit een Japanse animatieserie? Het metalen oogje staat een beetje open, de M zal aan een sleutelbos (misschien in het fietsslot?) of rugzak hebben gezeten en zijn losgeraakt. De M is gemaakt van twee laagjes doorzichtig perspex waar de afbeelding tussen is geklemd. Voor de foto is de M even in de Clematis op het dakterras gehangen.
Tag: lettertype
Ook wel font genoemd door snobs.
Geen dijk van een huisstijl
De Westfriese Omringdijk is in het bezit van een eigen huisstijl, bestaande uit: “… een beeldmerk, een eigen lettertype en verschillende stijlelementen die worden ingezet om te bouwen aan de Westfriese Omringdijk als sterk merk.” (NMF Erfgoedadvies).
Aha, een dijk met een eigen lettertype, dat werd toegepast op diverse objecten langs de dijk, zoals bovenstaande zitbank, voorzien van uitstekende bouten in je rug en een gedicht. Zijn teksten in dit lettertype, dat op de bankjes uitsluitend in kapitaal wordt gebruikt, leesbaar of hebben ze eigenlijk ondertiteling nodig? Knap wie op bovenstaande foto meteen het verschil tussen de D en de O weet te onderscheiden in het woord ‘oord’.
Rond 1200 was Noord-Holland door de invloed van wind en water een eilandenrijk geworden. Rondom Westfriesland vormden de dijken in de tweede helft van de 13e eeuw één geheel: de Westfriese Omringdijk. Deze dijk is de enige ringdijk uit deze tijd die nog nagenoeg intact is.
Provincie Noord-Holland
Onleesbaar freeswerk
Welke positie je ook inneemt tegenover dit tekstbord op de dijk: het blijft onmogelijk te ontcijferen wat erop staat, door een combinatie van het tegenwoordig zo populaire geroestte cortenstaal, de uitgefreesde letters en uiteraard die verdraaide huisletter. Ze hadden beter alleen een QR-code neergezet met een verwijzing naar een pagina op de website. Daar is de huisstijl zo te zien al goeddeels aan de dijk gezet. Maar ja, die objecten buiten, die blijven nog wel even staan.
Verschil
De belettering van de wegwijzers bij restaurant La Place is te kenschetsen als modieus speels (met gebruik van een decorative font, in het Engels); een informele stijl met tekeningetjes en handschriftletters. Beetje rommelen met de grootte waar nodig, het mag allemaal. Maar dan zijn er de ‘meeting rooms’, die worden zakelijk verhuurd. Daar past geen informele stijl bij, dus die krijgen een strakke schreefloos aangemeten, in kapitalen, om het verschil nog eens extra te benadrukken. En een bijbehorende pijltje. Hier zouden we graag met de hand ‘enzo’ onder willen zetten.
