Nee, dit zijn geen moderne kunstwerken. Het zijn klassieke beelden die uiteen dreigen te vallen.
Na een zoveelste herlezing blijkt de bundel ‘Een zwervend bestaan’ van Bob den Uyl mijn favoriete passage uit zijn werk te bevatten.
De Tyne Bridge in Newcastle is een van de favoriete bruggen van De Balk. Helaas is de lift in een van de pilaren niet meer in gebruik.
Mooi oud uithangbord voor een eethuisje in Treviso. Waarom is een e overgeplakt met een a?
Om die spelfout kun je niet heen. Maar er is meer opmerkelijk aan het bordje van de Wildfowlers Ass., niet te verwarren met de Wildflowers Ass.
Het Marineterrein in Amsterdam profileert zich graag als innovatief, maar past in de openbare ruimte vooral ouderwetse middelen toe.
Kleine papiertjes die uit je nieuwe kleding vallen: van de kwaliteitscontroleurs. Als bewijs dat ze zijn nagekeken en goedgekeurd.
Een bijzondere naamplaat op de muur van een huis aan de Buurt in Venhuizen. Het adres van P. Ruiter. Maar waar staat die A dan voor?
Een bordje met een aanbieding in de etalage van een kledingzaak. 30% lange mouwen op alle artikelen?
Een boekenlegger ontworpen door Kees Kelfkens, voor de in 1999 ter ziele gegane boekhandel Allert de Lange in Amsterdam.
In De Balk-keuken kan het er soms wild aan toe gaan, ongewild. Pompoenpitten blijken ook te kunnen poffen.
Apple besteedt veel aandacht aan het ontwerp van emoticons. Wat valt er in de emoticon-krant te lezen?
Bij een reparatieset zit een boekje met producten. Er valt hier iets op aan de foto’s van de mensen die met de producten aan de slag gingen.
De Balk heeft in 35 jaar twee FAMOS dunschillers versleten. Voornamelijk zónder de gevreesde haaienvin bovenop het keukenhulpje.
Welkom bij de boerderij van de toekomst die vandaag al een realiteit is. Hier gaat alles automatisch.
Dakkapellen in Noord-Holland blijken soms klein maar fijn uit te vallen. Een paar voorbeelden uit eigen omgeving.
In februari afgeleverde boomstammen stonden enige tijd voor de deur voor ze weer verdwenen. Nu zijn ze terug.
Je kunt aannemen dat alle ingrediënten in de automaat in poedervorm zijn, waarover heet water wordt gegoten.
In mijn archief (of wat daar van over is) vond ik het logo voor het krantje Bliksemberichten uit 1982. Dat vroeg om een digitale versie.
Dat zie je niet vaak, reclame voor pickupnaalden en audiosnaren. Wat zijn dat?
Zou het bord met het handgezaagde jaartal 1968 hier al sinds dat jaar staan? En hoe zit het met de leesbaarheid van verticale belettering?
In 1978 kreeg je bij een gratis postbus ook nog gratis adreswijzigingskaarten.
De kaartjes van besmettingen met Covid-19 zien er al wekenlang hetzelfde uit.
Waar heeft iedereen die gehamsterde rollen wc-papier gelaten? De Balk ging op onderzoek.
Dit was ooit een trotse gevel voorzien van azulegos, Portugese siertegels met fraaie geometrische patronen. Hier en daar ontbreken er wat.
